กฎหมายการลาของควิเบกและวันหยุด (2023)

โควต้าลาพักร้อน

ระยะเวลาของวันหยุดขึ้นอยู่กับจำนวนปีที่ใช้บริการอย่างต่อเนื่อง. พนักงานที่ให้บริการมากกว่าหนึ่งปีจะมีวันหยุด 2 หรือ 3 สัปดาห์ (ตรวจสอบตารางด้านล่าง)

วันหยุดจะได้รับมากกว่า12 เดือนติดต่อกันโดยลูกจ้างทยอยลาพักร้อนในรอบหนึ่งปีและลาพักร้อนในปีถัดไปได้ งวดนี้เริ่มตั้งแต่1 พฤษภาคม ถึง 30 เมษายนและเป็นที่รู้จักในนามของ“ปีที่อ้างอิง”หรือ“สิทธิลาพักร้อนประจำปี”. (ระยะเวลาอาจแตกต่างกันหากนายจ้าง ข้อตกลงร่วม หรือกฤษฎีกาข้อตกลงร่วมกำหนดวันที่อื่น หากนายจ้างเลือกที่จะมีระยะเวลาอ้างอิงอื่น ควรมีการสื่อสารผ่านนโยบาย)

ระยะเวลาทั้งหมดของวันหยุดจะขึ้นอยู่กับความอาวุโสของพนักงาน กล่าวคือ ขึ้นอยู่กับระยะเวลาการให้บริการอย่างต่อเนื่องของพนักงาน “บริการต่อเนื่อง” หมายความว่า ระยะเวลาต่อเนื่องที่ลูกจ้างผูกพันกับนายจ้างโดยสัญญาจ้าง แม้ว่าการทำงานจะหยุดชะงักก็ตาม หากสัญญาจ้างมิได้ถูกยกเลิก บริการนี้จะถือว่าไม่ขาดตอนแม้ว่าเหตุการณ์บางอย่างจะขัดขวางการทำงาน เช่น การลาป่วยหรือการเลิกจ้างชั่วคราว

ค่าจ้างวันหยุด(ค่าชดเชยวันหยุดพักร้อน) กำหนดโดยค่าจ้างที่พนักงานได้รับระหว่างปีที่ได้รับสิทธิในวันหยุดพักผ่อนในบริษัท

*พนักงานที่มีสิทธิลาพักร้อน 2 สัปดาห์มีสิทธิลาพักร้อนในสัปดาห์ที่ 3 โดยไม่ได้รับค่าจ้าง นายจ้างไม่สามารถปฏิเสธคำขอดังกล่าวได้ อย่างไรก็ตามนายจ้างสามารถปฏิเสธที่จะอนุญาตให้ดำเนินการในสัปดาห์ที่สามหลังจากสองสัปดาห์แรก

**ตัวอย่างของวิธีการค่าจ้างวันหยุดคำนวณ:

Peter ได้รับเครดิตด้วยบริการต่อเนื่อง 4 ปี ณ สิ้นปีอ้างอิง

ดังนั้นเขาจึงมีสิทธิ์ลาพักร้อน 3 สัปดาห์และค่าลาพักร้อน 6%

เขาได้รับ $30,400 ในช่วงปีที่อ้างอิง

การคำนวณ: $30,400 x 6% = $1,824

Peter จะได้รับค่าจ้างลาพักร้อน 1,824 ดอลลาร์สำหรับวันหยุดพักผ่อน 2 สัปดาห์ของเขา

ค่าจ้างวันหยุดสะสมจากรายได้ทั้งหมดในระหว่างปีอ้างอิง รวมถึงค่าล่วงเวลา ค่าคอมมิชชั่น โบนัส และทิป นายจ้างจะต้องจ่ายเงินค่าพักร้อนทั้งหมดให้กับพนักงานในคราวเดียวก่อนที่เขาจะลาพักร้อน

ข้อเท็จจริงเพิ่มเติม:

ท้ายที่สุดแล้ว ขึ้นอยู่กับนายจ้างในการกำหนดวันลาพักร้อนของพนักงาน ในขณะที่นายจ้างส่วนใหญ่อนุญาตให้พนักงานสามารถเลือกวันลาพักร้อนที่ต้องการได้ แต่กฎหมายระบุว่านายจ้างสามารถเลือกวันลาพักร้อนของพนักงานได้โดยแจ้งล่วงหน้าสี่สัปดาห์

พนักงานสามารถลาพักร้อนติดต่อกันเป็นสัปดาห์ได้ นโยบายภายในใดๆ ที่ระบุว่าพนักงานไม่สามารถทำงานติดต่อกันเกินหนึ่งหรือสองสัปดาห์ถือว่าไม่ถูกต้องตามกฎหมาย โดยทั่วไปแล้วพนักงานจะได้รับอนุญาตให้ลาพักร้อนได้ 2 ช่วง

พนักงานพาร์ทไทม์มีสิทธิ์ลาพักร้อนเท่ากับพนักงานประจำ ตัวอย่างเช่น พนักงานที่ทำงาน 2 วันต่อสัปดาห์และมีสิทธิลาพักร้อน 2 สัปดาห์ มีสิทธิขาดงานติดต่อกัน 2 สัปดาห์ ไม่ใช่แค่ลาพักร้อน 4 วัน

เงินคงค้าง

PTO คงค้างอยู่ไม่บังคับในควิเบก แต่บริษัทต่างๆ ก็ใช้กันอย่างแพร่หลาย

โดยทั่วไป นายจ้างมีอิสระในการออกแบบระบบการสะสมวันหยุดของตนเอง เช่น การเพิ่มรายชั่วโมง รายวัน รายสัปดาห์ รายปักษ์ รายสองสัปดาห์ รายครึ่งเดือน หรือรายเดือน ระบบคงค้างมักจะขึ้นอยู่กับงวดการจ่ายเงิน (รอบเงินเดือน) รอบการจ่ายเงินเดือนที่พบบ่อยที่สุดในควิเบกคือรายชั่วโมง รายสองเดือน และรายเดือน

Roll Over (ยกยอด, ยกมาข้างหน้า)

นโยบาย "ใช้หรือทำหาย" นั้นผิดกฎหมายในควิเบกและแคนาดา

ในควิเบก การมีนโยบาย "ใช้หรือทำหาย" เป็นเรื่องผิดกฎหมาย ซึ่งจะป้องกันไม่ให้พนักงานถือเวลาพักร้อนที่ไม่ได้ใช้ตั้งแต่ปีหนึ่งไปอีกปีหนึ่ง

การจ่ายเงินสำหรับวันหยุดค้างจ่ายที่ไม่ได้ใช้เมื่อเลิกจ้าง

รายได้ของพนักงานจะต้องชำระเมื่อเลิกจ้าง

นายจ้างต้องจ่ายให้พนักงานสำหรับวันหยุดสะสมที่ยังไม่ได้ลา โดยคำนวณตามกฎที่เราให้ไว้ด้านบน พนักงานมีสิทธิได้รับค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนที่ไม่ได้ใช้ในปีอ้างอิงซึ่งสิ้นสุดในวันที่ 30 เมษายน และลาพักร้อนสะสมสำหรับปีอ้างอิงปัจจุบัน

การจ่ายเงิน

นายจ้างจ่ายเงินสำหรับวันหยุดที่เกิดขึ้นทั้งหมด แต่ไม่ได้ใช้เมื่อเลิกจ้าง

วันที่ไม่อยู่กับการจ่ายเงิน

พนักงานมีสิทธิได้ถึงวันหยุดพักร้อน 2 วันต่อปี.

พนักงานมีสิทธิ์ได้รับการลาพักร้อนหลังจากนี้บริการต่อเนื่อง 3 เดือน.

ด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้ พนักงานที่มีสิทธิ์มีสิทธิลาได้ไม่เกิน 2 วันต่อปี:

• ในกรณีเจ็บป่วยหรือเกิดอุบัติเหตุ
• เพื่อดูแลญาติหรือบุคคลที่ลูกจ้างทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลอย่างไม่เป็นทางการ
• เพื่อปฏิบัติตามข้อผูกพันของครอบครัวที่เกี่ยวข้องกับการดูแล สุขภาพ หรือการศึกษาของบุตรหรือบุตรของคู่สมรส
• สำหรับการบริจาคอวัยวะหรือเนื้อเยื่อ
• อันเป็นผลมาจากความรุนแรงในครอบครัวหรือทางเพศหรืออาชญากรรม

กฎหมายกำหนดให้ลาได้ 2 วันต่อปีปฏิทิน (1 มกราคม ถึง 31 ธันวาคม) วันเหล่านี้อาจแบ่งออกเป็นชั่วโมงหากได้รับอนุญาตจากนายจ้าง ไม่สามารถยกวันเหล่านี้จากปีหนึ่งไปยังอีกปีหนึ่งหรือถอนออกได้

การจ่ายเงิน

การจ่ายเงินสำหรับวันลาเหล่านี้คำนวณในลักษณะเดียวกับการจ่ายเงินในวันหยุดนักขัตฤกษ์:

• 1/20 ของค่าจ้างที่ได้รับในช่วง 4 สัปดาห์เต็มของการจ่ายเงินก่อนสัปดาห์ที่ลา ไม่รวมค่าล่วงเวลา
• 1/60 ของค่าจ้างที่ได้รับในช่วง 12 สัปดาห์เต็มของการจ่ายเงินก่อนสัปดาห์ของการลา ในกรณีพนักงานจ่ายทั้งหมดหรือบางส่วนตามค่าคอมมิชชั่น

การลาป่วยหรืออุบัติเหตุโดยไม่ได้รับค่าจ้าง

นานถึง 26 สัปดาห์การลางานโดยไม่ได้รับค่าจ้างด้วยเหตุผลทางการแพทย์หลายประการ

พนักงานที่มีสิทธิ์ซึ่งทำงานให้กับนายจ้างคนเดียวกันเป็นเวลาอย่างน้อย 3 เดือนติดต่อกันจะได้รับสิทธิมากถึง 26 สัปดาห์ของการลาที่ไม่ได้รับค่าจ้างต่อปีเนื่องจาก:

• โรคภัยไข้เจ็บ
• อุบัติเหตุ
• การบริจาคอวัยวะหรือเนื้อเยื่อ
• ความรุนแรงในครอบครัวหรือความรุนแรงทางเพศที่ลูกจ้างตกเป็นเหยื่อ

จำเป็นต้องแจ้งเป็นลายลักษณ์อักษร

ภาระผูกพันของครอบครัวหรือผู้ปกครอง

ลูกจ้างอาจขาดงานสำหรับ10 วันต่อปีเพื่อเติมเต็มภาระหน้าที่ของครอบครัวหรือผู้ปกครอง

ลูกจ้างอาจลางานเพื่อป้องกันงานได้10 วันต่อปีเพื่อปฏิบัติตามข้อผูกพันของครอบครัวหรือผู้ปกครองที่เกี่ยวข้องกับ:

• การดูแล สุขภาพ หรือการศึกษาของบุตรของพนักงานหรือบุตรของคู่สมรสของพนักงาน
• สุขภาพของสมาชิกในครอบครัวหรือบุคคลที่พนักงานทำหน้าที่เป็นผู้ดูแล

2วันแรกจ่ายตามสูตร(ดูมาตราวันที่ไม่อยู่กับการจ่ายเงินข้างต้น) หลังจากให้บริการอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 3 เดือนสำหรับนายจ้าง

วันไม่จำเป็นต้องติดต่อกัน หากได้รับอนุญาตจากนายจ้าง วันลาอาจแบ่งเป็นครึ่งวันหรือชั่วโมง เช่น ลูกจ้างขาดงานเมื่อบุตรป่วยต้องไปพบแพทย์ หากลูกจ้างต้องการวันหยุดเพียงครึ่งวัน เขาหรือเธอสามารถลาหยุดเพียงครึ่งวันก็ได้หากนายจ้างยินยอม

ใบระยะยาว

การลาเพื่อการดูแลด้วยความเห็นอกเห็นใจ (การลาจากครอบครัวหรือผู้ดูแลตามธรรมชาติ)

พนักงานมีสิทธิดังต่อไปนี้การลาหยุดงานโดยไม่ได้รับค่าจ้าง:

• มากถึง 16 สัปดาห์ภายในหนึ่งปีเมื่อจำเป็นต้องปรากฏตัวเนื่องจากอุบัติเหตุหรือการเจ็บป่วยร้ายแรงที่เกี่ยวข้องกับญาติของพนักงานหรือบุคคลที่เขาทำหน้าที่เป็นผู้ดูแลตามธรรมชาตินานถึง 36 สัปดาห์ภายในหนึ่งปีหากสมาชิกในครอบครัวหรือบุคคลนั้นเป็นบุตรที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ต้องมีใบรับรองแพทย์
• นานถึง 27 สัปดาห์หากญาติหรือบุคคลที่ต้องให้ลูกจ้างมาพบป่วยหนักหรือมีความเสี่ยงสูงต่อการเสียชีวิต และมากถึง 104 สัปดาห์หากบุคคลนี้เป็นบุตรที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะของพนักงาน ต้องมีใบรับรองแพทย์

พนักงานจะต้องทำงานให้กับ บริษัท เป็นเวลาอย่างน้อยสามเดือน นายจ้างจะลงโทษลูกจ้างขาดงานด้วยเหตุผลเหล่านี้ไม่ได้

การบาดเจ็บอันเป็นผลมาจากอาชญากรรม

พนักงานอาจขาดงานโดยไม่ได้รับค่าจ้างมากถึง 104 สัปดาห์หากได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการก่ออาชญากรรม ทำให้พวกเขาไม่สามารถทำงานตามปกติได้ อีกทั้งพนักงานอาจขาดงานโดยไม่ได้รับค่าจ้างมากถึง 104 สัปดาห์หากบุตรที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอาชญากรรม (ทำให้เด็กไม่สามารถทำกิจกรรมตามปกติได้)

การลาเพื่อคลอดบุตร การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร และการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร (การลาหยุดโดยไม่ได้รับค่าจ้าง) จะแยกจากแผนประกันควิเบกเพื่อผู้ปกครอง (QPIP) ซึ่งให้ผลประโยชน์ทางการเงิน

การลาคลอด

ลาคลอดสามารถอยู่ได้สูงสุด83 สัปดาห์. การลาคลอดนั้นกินเวลานาน18 สัปดาห์และหลังจากนั้นคุณแม่สามารถรับเพิ่มได้65 สัปดาห์การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร (ในกรณีนี้ บิดาจะไม่ได้รับสิทธิลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร)

การลาคลอดมีไว้สำหรับมารดาผู้ให้กำเนิดเท่านั้น คุณแม่ทานขณะตั้งครรภ์และหลังคลอด ระยะเวลาในการลาคลอดสูงสุดคือ18 สัปดาห์และสามารถเริ่มก่อนหรือหลังเด็กเกิดก็ได้ การลาคลอดสามารถเริ่มได้เร็วที่สุด16 สัปดาห์ก่อนวันที่คาดว่าจะส่งมอบและต้องสิ้นสุดอย่างช้าที่สุด20 สัปดาห์หลังจากนั้นเด็กเกิด

หากการคลอดเกิดขึ้นหลังจากวันที่คาดไว้ พนักงานมีสิทธิลาคลอดบุตรได้อย่างน้อย 2 สัปดาห์หลังคลอด แม้ว่าจะใช้ 18 สัปดาห์ไปแล้วก็ตาม

หลังจากลาคลอดได้ 18 สัปดาห์ คุณแม่สามารถลาคลอดได้การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรซึ่งสามารถอยู่ได้สูงสุดไม่เกิน 65 สัปดาห์(กรณีบิดาไม่ได้ลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร) เท่ากับว่าโดยรวมแล้วคุณแม่สามารถมีได้มากถึง83 สัปดาห์ของการลา (ลาคลอด 18 สัปดาห์ + ลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร 65 สัปดาห์)

หมดเวลาสำหรับการตรวจครรภ์

พนักงานอาจใช้วันหยุดได้มากเท่าที่จำเป็นสำหรับการตรวจครรภ์ ไม่ว่าพยาบาลผดุงครรภ์หรือแพทย์จะทำการตรวจก็ตาม วันนี้จะไม่ได้รับการชำระเงิน พนักงานต้องแจ้งให้นายจ้างทราบโดยเร็วที่สุด

สิทธิของนายจ้างในระหว่างตั้งครรภ์

เริ่มต้น 6 สัปดาห์ก่อนวันกำหนดคลอด นายจ้างสามารถขอให้ลูกจ้างที่ตั้งครรภ์แสดงใบรับรองแพทย์ที่เป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อยืนยันว่าเธอสามารถทำงานได้ หากเธอไม่ส่งใบรับรองนี้ภายใน 8 วัน นายจ้างของเธอสามารถขอให้เธอลาคลอดได้ทันทีโดยแจ้งเป็นลายลักษณ์อักษร

ข้อกำหนดการแจ้งให้ทราบล่วงหน้า

ลูกจ้างต้องแจ้งเป็นลายลักษณ์อักษรให้นายจ้างทราบล่วงหน้า 3 สัปดาห์ โดยระบุวันที่ลาคลอดและวันที่จะกลับมาทำงาน การแจ้งเป็นลายลักษณ์อักษรจะต้องแนบใบรับรองแพทย์ที่ยืนยันการตั้งครรภ์และวันที่คาดว่าจะคลอดมาด้วยเสมอ

กลับไปทำงาน

เมื่อสิ้นสุดการลาคลอดบุตร นายจ้างต้องคืนสถานะให้ลูกจ้างในตำแหน่งเดิมพร้อมค่าจ้างและผลประโยชน์ที่เธอพึงได้รับหากยังคงทำงานต่อไป

ลาคลอดพิเศษ

ลูกจ้างมีสิทธิลาคลอดพิเศษโดยไม่ได้รับค่าจ้างหากมีความเสี่ยงที่จะยุติการตั้งครรภ์หรือหากการตั้งครรภ์คุกคามสุขภาพของมารดาหรือทารกในครรภ์ พนักงานต้องแสดงใบรับรองแพทย์ที่ยืนยันถึงความเสี่ยงหรือภัยคุกคามและระบุระยะเวลาของการลาและวันที่คาดว่าจะได้รับ ในกรณีนี้ การลาคลอดตามปกติจะเริ่มขึ้น 4 สัปดาห์ก่อนวันที่คาดว่าจะคลอด

ปล่อยให้ในกรณีที่ยุติการตั้งครรภ์

พนักงานที่ตั้งครรภ์ซึ่งประสบกับการสิ้นสุดของการตั้งครรภ์ (เช่น การแท้งบุตรหรือการทำแท้ง) มีสิทธิที่จะขาดงานเพื่อพักฟื้น

หากเกิดการเลิกจ้างก่อนต้นสัปดาห์ที่ 20ของการตั้งครรภ์ เธอมีสิทธิขาดงานได้นานถึง3 สัปดาห์โดยไม่ต้องจ่ายเงิน

ถ้าการยุติการตั้งครรภ์เกิดขึ้นตามที่ของสัปดาห์ที่ 20 ของการตั้งครรภ์ลูกจ้างมีสิทธิลาเพื่อคลอดบุตรได้สูงสุดไม่เกิน20 สัปดาห์.

ทั้งพ่อและแม่อาจได้รับสิทธิ์เช่นกันลางาน 5 วัน, 2 ราย พร้อมค่าจ้าง. การลานี้จะต้องดำเนินการใน 15 วันหลังจากสิ้นสุดการตั้งครรภ์ หากแม่ลาคลอดแล้วหรือพ่อลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร พวกเขาจะไม่ได้รับสิทธิ์ลานี้

ลาพ่อ

5 สัปดาห์(บวกกับการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร)

การลาเพื่อบิดามีไว้สำหรับบิดาผู้ให้กำเนิดเท่านั้น (หรือคู่สมรสของมารดา) การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรอาจเริ่มต้นในสัปดาห์ที่เด็กเกิด และต้องสิ้นสุดไม่เกิน 78 สัปดาห์ (18 เดือน) หลังจากที่เด็กเกิด ระยะเวลาในการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรสูงสุดคือติดต่อกัน 5 สัปดาห์.

หลังจากลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรเป็นเวลา 5 สัปดาห์แล้ว บิดาสามารถลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรต่อไปได้ โดยสามารถลาร่วมกับมารดาได้ และมีอายุได้สูงสุด 65 สัปดาห์ ตัวอย่างเช่น หากมารดาลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรเป็นเวลา 55 สัปดาห์ บิดาสามารถลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรได้อีก 10 สัปดาห์ นอกเหนือจาก 5 สัปดาห์ของการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร ซึ่งจะทำให้ระยะเวลาการลาเพื่อพ่อทั้งหมดอยู่ที่ 15 สัปดาห์

ลูกจ้างต้องให้นายจ้างอย่างน้อยแจ้งเป็นลายลักษณ์อักษร 3 สัปดาห์ระบุวันที่เริ่มต้นของการลาและวันที่เขาจะกลับไปทำงาน อย่างไรก็ตาม ระยะเวลาการแจ้งเตือนนี้อาจสั้นลงหากเด็กเกิดก่อนวันที่คาดไว้

เมื่อสิ้นสุดการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร นายจ้างจะต้องคืนสถานะพนักงานในตำแหน่งเดิมของเขาด้วยค่าจ้างและผลประโยชน์ที่เขาควรจะได้รับหากเขายังคงทำงานอยู่

การลาของผู้ปกครอง

65 สัปดาห์

การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรใช้กับทั้งพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดและพ่อแม่บุญธรรม และเพิ่มการลาเพื่อคลอดบุตรหรือเพื่อบิดา ช่วงเวลานี้อุทิศให้กับการรวมเด็กใหม่เข้ากับครอบครัว ทั้งพ่อและแม่สามารถลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรพร้อมกันหรือคนละเวลาได้ แม้ว่าจะมีนายจ้างคนเดียวกันก็ตาม

การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรอาจเริ่มต้นในสัปดาห์ที่เด็กเกิด และต้องสิ้นสุดไม่เกิน 78 สัปดาห์ (18 เดือน) หลังจากที่เด็กเกิด ระยะเวลาในการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรสูงสุดคือต่อเนื่อง 65 สัปดาห์. นอกเหนือไปจากลาคลอด 18 สัปดาห์หรือลาเพื่อพ่อ 5 สัปดาห์.

ตามคำร้องขอของผู้ปกครอง การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรอาจถูกระงับ แบ่ง หรือขยายออกไป หากเงื่อนไขด้านสุขภาพของผู้ปกครองหรือเด็กกำหนดให้เป็นเช่นนั้น ในบางสถานการณ์ ตามคำขอของผู้ปกครองและตามข้อตกลงของนายจ้าง การลาอาจแบ่งออกเป็นสัปดาห์

ข้อกำหนดการแจ้งและสิทธิ์ในการคืนสถานะมีผลใช้บังคับเช่นเดียวกับการลาเพื่อคลอดบุตรและเพื่อบิดา (ตรวจสอบด้านบน)

การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม - การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร

65 สัปดาห์

กฎสำหรับการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรยังใช้กับการรับบุตรบุญธรรมด้วย ในกรณีของการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรอาจเริ่มต้นได้ไม่เร็วกว่าสัปดาห์ที่เด็กได้รับความไว้วางใจจากพนักงาน หรือพนักงานออกจากงานเพื่อดูแลเด็กนอกควิเบก การลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรจะต้องสิ้นสุดไม่เกิน 78 สัปดาห์ (18 เดือน) หลังจากที่เด็กได้รับความไว้วางใจจากพนักงาน

ลาเพื่อไปเกิดหรือรับบุตรบุญธรรม

5 วัน

ทั้งพ่อและแม่อาจขาดงาน5 วัน, 2 คนโดยได้รับค่าจ้าง, เมื่อแรกเกิดหรือรับเด็กเป็นบุตรบุญธรรม. ลานี้สามารถเพิ่มในใบอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดหรือการรับเด็กเป็นบุตรบุญธรรม พนักงานต้องลางานภายใน 15 วันหลังจากเด็กมาถึงบ้านของพนักงาน วันไม่จำเป็นต้องติดต่อกันตามคำขอของพนักงาน

ซึ่งแยกจากการลาเพื่อคลอดบุตร บิดา และประเภทการลาเพื่อเลี้ยงดูบุตรตามที่อธิบายไว้ข้างต้น หากแม่ลาคลอดแล้วหรือพ่อลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร พวกเขาจะไม่ได้รับสิทธิ์ลานี้

การจ่ายเงิน

นายจ้างเป็นไม่จำเป็นต้องใช้เพื่อจ่ายเงินให้คนงานหรือเสนอผลประโยชน์ในขณะที่พวกเขาลาคลอดบุตรหรือลาเพื่อเลี้ยงดูบุตร Quebec Parental Insurance Plan (QPIP) ให้สิทธิประโยชน์แก่พนักงานที่มีสิทธิ์ระหว่างการลาประเภทนี้

กฎหมายไม่ได้กำหนดให้นายจ้างต้องจ่ายค่าคลอดบุตร บิดา หรือผลประโยชน์ของผู้ปกครอง อย่างไรก็ตาม พนักงานสามารถรับเงินจาก Quebec Parental Insurance Plan (QPIP) ได้หากสมัคร

ผลประโยชน์การคลอดบุตร(ผลประโยชน์ที่ไม่สามารถแบ่งปันได้) อาจเริ่มก่อนการคลอด ไม่ช้ากว่าสัปดาห์ที่ 16 ก่อนสัปดาห์กำหนดคลอดบุตร สิทธิประโยชน์เหล่านี้จะต้องสิ้นสุดลงไม่เกิน 20 สัปดาห์หลังจากเด็กเกิด

ผลประโยชน์การเป็นบิดา(ผลประโยชน์ที่ไม่สามารถแบ่งปันได้) อาจเริ่มในสัปดาห์ที่เด็กเกิด สิทธิประโยชน์เหล่านี้จะต้องสิ้นสุดลงไม่เกิน 78 สัปดาห์หลังจากเด็กเกิด

ผลประโยชน์ของผู้ปกครอง(ผลประโยชน์ร่วมกัน) อาจเริ่มในสัปดาห์ที่เด็กเกิด และต้องสิ้นสุดไม่เกิน 78 สัปดาห์หลังจากเด็กเกิด ผลประโยชน์ของผู้ปกครองบางอย่างสามารถใช้ร่วมกันได้ ในขณะที่บางอย่างไม่สามารถแบ่งปันได้

การเลือกแผน

เมื่อผู้ปกครองสมัครขอรับสวัสดิการ พวกเขาต้องเลือกระหว่างสองทางเลือก:

• แผนพื้นฐาน
• แผนพิเศษ

ตัวเลือกนี้จะกำหนดจำนวนสัปดาห์ผลประโยชน์การประกันสำหรับผู้ปกครองที่อาจจ่ายและเปอร์เซ็นต์ทดแทนรายได้ของคุณสำหรับสัปดาห์เหล่านี้ ทั้งพ่อและแม่ต้องเลือกแผนเดียวกัน

แผนพื้นฐาน

มารดามีสิทธิได้รับ18 สัปดาห์ผลประโยชน์การคลอดบุตร (ที่ 70% ของรายได้)

บิดา (หรือคู่สมรสของมารดาผู้ให้กำเนิด) มีสิทธิได้รับ5 สัปดาห์ของผลประโยชน์บิดา (ที่ 70% ของรายได้)

ทั้งพ่อและแม่มีสิทธิ์32 สัปดาห์ผลประโยชน์ของผู้ปกครองที่ใช้ร่วมกันได้ (7 สัปดาห์ที่ 70% ของรายได้ และ 25 สัปดาห์ที่ 55% ของรายได้) ทันทีที่มีการจ่ายผลประโยชน์สำหรับผู้ปกครองที่ใช้ร่วมกันได้แปดสัปดาห์ให้กับผู้ปกครองแต่ละคน พวกเขาจะมีสิทธิ์ได้รับอีก 4 สัปดาห์ของผลประโยชน์สำหรับผู้ปกครอง (ที่ 55% ของรายได้) ซึ่งนำจำนวนสัปดาห์ผลประโยชน์สำหรับผู้ปกครองที่ใช้ร่วมกันได้36 สัปดาห์.

โดยรวมแล้ว ภายใต้แผนพื้นฐาน ผู้ปกครองสามารถได้รับประโยชน์จากสูงสุด 59 สัปดาห์ผลประโยชน์(การคลอดบุตร บิดา และผลประโยชน์ของผู้ปกครอง)

แผนพิเศษ

มารดามีสิทธิได้รับ15 สัปดาห์ผลประโยชน์การคลอดบุตร (ที่ 75% ของรายได้)

บิดาหรือคู่สมรสของมารดาผู้ให้กำเนิดมีสิทธิ3 สัปดาห์ของผลประโยชน์บิดา (ที่ 75% ของรายได้)

ทั้งพ่อและแม่มีสิทธิ์25 สัปดาห์ผลประโยชน์ของผู้ปกครองที่ใช้ร่วมกันได้ (ที่ 75% ของรายได้) ทันทีที่มีการจ่ายผลประโยชน์สำหรับผู้ปกครองที่ใช้ร่วมกันหกสัปดาห์ให้กับผู้ปกครองแต่ละราย พวกเขาก็จะมีสิทธิ์ได้รับอีก 3 สัปดาห์ของผลประโยชน์สำหรับผู้ปกครอง (ที่ 75% ของรายได้) ซึ่งนำจำนวนสัปดาห์ของผลประโยชน์สำหรับผู้ปกครองที่ใช้ร่วมกันได้28 สัปดาห์.

โดยรวมแล้วภายใต้แผนพิเศษ ผู้ปกครองสามารถได้รับประโยชน์จากสูงสุด 46 สัปดาห์ผลประโยชน์(การคลอดบุตร บิดา และผลประโยชน์ของผู้ปกครอง)

การรับเป็นบุตรบุญธรรม

แผนพื้นฐาน

ผู้ปกครองแต่ละคนมีสิทธิ์5 สัปดาห์ของผลประโยชน์การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมที่ไม่สามารถแบ่งปันได้

ทั้งพ่อและแม่มีสิทธิ์13 สัปดาห์ของผลประโยชน์ต้อนรับและการสนับสนุนที่เกี่ยวข้องกับการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมซึ่งสามารถแบ่งปันได้

ทั้งพ่อและแม่มีสิทธิ์32 สัปดาห์ของผลประโยชน์การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมที่ใช้ร่วมกันได้ ทันทีที่มีการจ่ายผลประโยชน์การรับบุตรบุญธรรมที่ใช้ร่วมกันแปดสัปดาห์ให้กับผู้ปกครองแต่ละคน พวกเขาก็จะมีสิทธิ์ได้รับอีก 4 สัปดาห์ของการรับบุตรบุญธรรม ซึ่งจะนำจำนวนสัปดาห์การรับบุตรบุญธรรมมาใช้ร่วมกัน36 สัปดาห์.

โดยรวมแล้ว ภายใต้แผนพื้นฐาน ผู้ปกครองสามารถได้รับประโยชน์จากสูงสุด 59 สัปดาห์ผลประโยชน์(ผลประโยชน์การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมที่ไม่สามารถแบ่งปันได้ ผลประโยชน์การต้อนรับและการสนับสนุนที่เกี่ยวข้องกับการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม และผลประโยชน์การรับบุตรบุญธรรมที่ใช้ร่วมกันได้)

แผนพิเศษ

ผู้ปกครองแต่ละคนมีสิทธิ์3 สัปดาห์ของผลประโยชน์การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมที่ไม่สามารถแบ่งปันได้

ทั้งพ่อและแม่มีสิทธิ์12 สัปดาห์ของผลประโยชน์ต้อนรับและการสนับสนุนที่เกี่ยวข้องกับการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมซึ่งสามารถแบ่งปันได้

ทั้งพ่อและแม่มีสิทธิ์25 สัปดาห์ของผลประโยชน์การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมที่ใช้ร่วมกันได้ ทันทีที่มีการจ่ายผลประโยชน์การรับบุตรบุญธรรมที่ใช้ร่วมกันหกสัปดาห์ให้กับผู้ปกครองแต่ละคน พวกเขาก็จะมีสิทธิ์ได้รับอีก 3 สัปดาห์ของการรับบุตรบุญธรรม ซึ่งจะนำจำนวนสัปดาห์การรับบุตรบุญธรรมมาใช้ร่วมกัน28 สัปดาห์.

โดยรวมแล้วภายใต้แผนพิเศษ ผู้ปกครองสามารถได้รับประโยชน์จากสูงสุด 46 สัปดาห์ผลประโยชน์(ผลประโยชน์การรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมที่ไม่สามารถแบ่งปันได้ การต้อนรับที่เกี่ยวข้องกับการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม และผลประโยชน์การสนับสนุน และผลประโยชน์การรับบุตรบุญธรรมที่ใช้ร่วมกันได้)

*

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการคลอดบุตร ความเป็นพ่อ และผลประโยชน์ของผู้ปกครอง โปรดดูที่โบรชัวร์รายละเอียดของ QPIP.

การจ่ายเงิน

สำหรับผู้อยู่อาศัยในควิเบก ผลประโยชน์การเลี้ยงดูบุตรและผู้ปกครองไม่ได้มาจากประกันการจ้างงาน (EI) เช่นเดียวกับประเทศอื่นๆ ในแคนาดา แต่มาจากแผนระดับจังหวัดที่แยกต่างหาก นั่นคือ Québec Parental Insurance Plan (QPIP)

5 วันสำหรับสมาชิกในครอบครัวโดยตรง (จ่าย 2 วัน)1 วันสำหรับญาติและเขย

พนักงานมีสิทธิได้ถึงลางาน5วัน, รวมทั้ง2 วันจ่ายเนื่องจากมรณกรรมหรือไปร่วมงานศพของ

• คู่สมรส
• เด็ก
• ลูกของคู่สมรส
• แม่หรือพ่อ
• พี่ชายหรือน้องสาว

พนักงานมีสิทธิได้รับค้างชำระ 1 วันในกรณีการเสียชีวิตหรืองานศพของพวกเขา:

• ลูกเขยหรือลูกสะใภ้
• ปู่ย่าตายาย
• ลูกหลาน
• พ่อแม่สามี
• พี่สะใภ้หรือพี่เขย

พนักงานยังได้รับสิทธิจนถึง 104 สัปดาห์การลาหากบุตรเสียชีวิตหรือสูญหาย หากพบว่าเด็กยังมีชีวิตอยู่ พนักงานจะต้องกลับไปทำงานภายใน 11 วัน

พนักงานมีสิทธิได้รับมากถึง 104 สัปดาห์การลาโดยไม่ได้รับค่าจ้างเนื่องจากการฆ่าตัวตายของคู่สมรส ลูก แม่ พ่อ หรือคู่ครองตามกฎหมาย

พนักงานมีสิทธิได้รับมากถึง 104 สัปดาห์การลาโดยไม่ได้รับค่าจ้างในกรณีที่บุตร คู่สมรส หรือคู่ชีวิตตามกฎหมายเสียชีวิต อันเป็นผลมาจากอาชญากรรม

การจ่ายเงิน

นายจ้างจ่ายค่า2 วันแรกการลากิจกรณีเสียชีวิตของสมาชิกในครอบครัวใกล้ชิดของพนักงาน

นายจ้างทั้งหมดต้องให้ลูกจ้างลางานโดยไม่ได้รับค่าจ้างเพื่อขึ้นศาลในฐานะลูกขุน

นายจ้างต้องอนุญาตให้ลูกจ้างขาดงานเพื่อปฏิบัติหน้าที่ในคณะลูกขุนหรือเป็นพยานในการพิจารณาคดี นายจ้างไม่จำเป็นต้องจ่ายพนักงานถ้าไม่มาศาล อย่างไรก็ตาม คณะลูกขุนสามารถเรียกร้องเบี้ยเลี้ยงหรือค่าชดเชยสำหรับเวลาที่ใช้ในศาลได้ ในควิเบก คณะลูกขุนจะได้รับ $103 ต่อวัน (จนถึงวันที่ 57 เมื่อเพิ่มขึ้นเป็น $165)

นายจ้างต้องไม่ไล่ออก ขู่ว่าจะไล่ออก ลงโทษ พักงาน ลงโทษทางวินัย หรือลงโทษลูกจ้างในทางใดทางหนึ่งเนื่องจากการปฏิบัติหน้าที่โดยคณะลูกขุน

การจ่ายเงิน

นายจ้างในควิเบกไม่ต้องชำระเงินลูกจ้างสำหรับการลาปฏิบัติหน้าที่ของคณะลูกขุน อย่างไรก็ตาม คณะลูกขุนจะได้รับเงินจากรัฐบาล

นายจ้างต้องอนุญาตให้พนักงานที่มีสิทธิ์รับการลาหยุดงานกองหนุนโดยไม่ได้รับค่าจ้าง.

ทหารกองหนุนของกองทัพแคนาดาอาจขาดงานพลเรือนโดยไม่ได้รับค่าจ้างเพื่อดำเนินการในแคนาดาหรือในต่างประเทศ เพื่อให้มีสิทธิ์ลานี้ พนักงานต้องทำงานต่อเนื่อง 12 เดือนกับนายจ้างปัจจุบัน

กองหนุนอาจขาดงานสำหรับนานถึง 18 เดือนเพื่อเข้าร่วมในกองทัพแคนาดาการดำเนินงานในต่างประเทศ. การดำเนินการในต่างประเทศประกอบด้วย: การเตรียมตัว การฝึกอบรม การพักผ่อน และการเดินทางจากที่พำนักและเดินทางกลับ

ทหารกองหนุนอาจขาดงานเพื่อเข้าร่วมในกองทัพแคนาดาการดำเนินการในแคนาดาถึง:

• ช่วยเหลือเมื่อเกิดภัยพิบัติใหญ่ตามความหมายของกฎหมายแพ่ง Loi sur la sécurité
• ช่วยเหลือเจ้าหน้าที่พลเรือนตามคำร้องขอของอัยการสูงสุดแห่งควิเบก ตามกฎหมายป้องกันประเทศ
• เข้าแทรกแซงในกรณีฉุกเฉินอื่น ๆ ที่รัฐบาลกำหนด

ระเบียบการลาสำรองกำหนดให้นายจ้างต้องจัดให้มีมากถึง 15 วันของการลาที่ไม่ได้รับค่าจ้างในแต่ละปีปฏิทินสำหรับการฝึกประจำปีกับกองทัพแคนาดา

กองหนุนต้องให้อย่างต่ำแจ้งล่วงหน้า 4 สัปดาห์เป็นลายลักษณ์อักษรถึงนายจ้าง ระยะเวลาการแจ้งเตือนอาจสั้นลงเฉพาะในกรณีที่มีเหตุร้ายแรง เช่น เหตุฉุกเฉิน

การจ่ายเงิน

การลางานสำรองไม่ได้รับค่าจ้าง

นายจ้างต้องจัดให้มีอย่างน้อย4 ชั่วโมงที่ได้รับค่าจ้างโหวต.

นายจ้างต้องมั่นใจว่าลูกจ้างมี4 ชั่วโมงติดต่อกันในการโหวตถ้าเลือกตั้งในวันทำการ นายจ้างไม่สามารถหักอะไรจากเงินเดือนของพนักงานสำหรับการลานี้ได้ ทุกคนที่ทำงานเต็มเวลาหรือนอกเวลามีสิทธิได้รับเวลานี้

จะต้องให้เวลา 4 ชั่วโมงเหล่านี้ในช่วงเวลาทำการของหน่วยเลือกตั้งในวันเลือกตั้ง การเลือกตั้งเปิดตั้งแต่เวลา 9.30 น. ถึง 20.00 น. นายจ้างไม่สามารถบังคับให้พนักงานใช้เวลาพักกลางวันเป็นส่วนหนึ่งของ 4 ชั่วโมงได้

พนักงานเป็นไม่มีสิทธิ์ได้เวลานอกเพิ่มเติมหากพวกเขาทำงานเพียงไม่กี่ชั่วโมงในวันเลือกตั้ง หรือมีเวลาว่างติดต่อกัน 4 ชั่วโมงก่อนหรือหลังกะทำงาน ตัวอย่างเช่น หากพนักงานมักจะทำงานตั้งแต่ 8.00 น. ถึง 16.00 น. นายจ้างไม่จำเป็นต้องให้เวลาเธอหยุดเลย เพราะเธอจะมีเวลา 4 ชั่วโมงติดต่อกันตั้งแต่ 16.00 น. ถึง 20.00 น. อย่างไรก็ตาม หากปกติแล้วลูกจ้างทำงานตั้งแต่ 10.00 น. ถึง 18.00 น. นายจ้างอาจอนุญาตให้เลิกงานเวลา 16.00 น. แทนเวลา 18.00 น.

ถ้าเป็นพนักงานทำงานจากที่บ้านในวันเลือกตั้งให้มีสิทธิเหมือนได้ทำงานในสถานที่ของนายจ้างในวันนั้น

นายจ้างก็ได้ปรับตารางการทำงานประจำเพื่อให้พนักงานลงคะแนนเสียง แต่การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะต้องไม่ส่งผลให้เงินเดือนลดลง

พนักงานสามารถเลือกได้เพื่อลงคะแนนเสียงล่วงหน้ามากกว่าในวันเลือกตั้ง อย่างไรก็ตาม นายจ้างของเขาไม่สามารถบังคับให้เขาทำเช่นนั้นได้

นายจ้างจะไม่ให้เวลาหยุดนี้โดยอัตโนมัติ ดังนั้นลูกจ้างจึงต้องการเพื่อขอล่วงหน้า.

การจ่ายเงิน

นายจ้างจ่ายค่าจ้างตามปกติสำหรับเวลาลาเพื่อลงคะแนนเสียง

1 วันของการลาหยุดงาน (โดยได้รับค่าจ้างหรือไม่ได้รับค่าจ้าง)

พนักงานที่แต่งงานหรือเข้าร่วมสหภาพแรงงานในวันทำงานมีสิทธิวันหยุด 1 วันมีเงินเดือน.

ลูกจ้างมีสิทธิได้รับวันหยุด 1 วันโดยไม่รับค่าจ้างเมื่องานเกิดขึ้นในวันทำงานสำหรับงานแต่งงานหรืองานสมรสของบุตรของพนักงาน บิดามารดา พี่ชาย น้องสาว หรือบุตรของคู่สมรสของพนักงาน

ไม่มีการลางานโดยได้รับค่าจ้างหรือไม่ได้รับค่าจ้างสำหรับพนักงานที่ต้องการขาดงานด้วยเหตุผลดังต่อไปนี้:

• วันเกิด
• เคลื่อนไหว
• หย่า

กิจกรรมส่วนตัวเหล่านี้ไม่ครอบคลุมโดยกฎหมาย

พนักงานที่ต้องการขาดงานด้วยเหตุผลใดๆ เหล่านี้ ต้องขอจากนายจ้าง นายจ้างมีทางเลือกในการอนุมัติหรือปฏิเสธการลา

* เมื่อวันปีใหม่หรือวันคริสต์มาสตรงกับวันหยุดสุดสัปดาห์ จะถือเป็นวันจันทร์ถัดไป

1. มาตรฐานแรงงานในควิเบกhttps://www.cnesst.gouv.qc.ca/sites/default/files/documents/labour-standards-quebec.pdf
2. คณะกรรมการเพื่อมาตรฐาน ความเสมอภาค สุขภาพและความปลอดภัยในการทำงาน (CNESST) – สภาพการทำงาน: การลาhttps://www.cnesst.gouv.qc.ca/th/working-conditions/leave
3. ตารางการทำงานและการขาดงานhttps://educaloi.qc.ca/th/categories/work-schedule-absences/
4. คู่มือการจ่ายเงินเดือนและผลประโยชน์ของควิเบกhttps://www.papayaglobal.com/countrypedia/country/canada-quebec/
5. แผนประกันผู้ปกครองควิเบก - คู่มือปฏิบัติhttps://www.rqap.gouv.qc.ca/sites/default/files/documents/publications/RQAP_Brochure_en.pdf

อัปเดต: 14 ตุลาคม 2565

ตรวจสอบของเราฝากเพจกฎหมายเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกฎหมายในประเทศต่างๆ

เนื้อหาทั้งหมดจัดทำขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการให้ข้อมูลทั่วไปเท่านั้น เพื่ออนุญาตให้คุณเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกฎหมายการลาของภูมิภาคนี้ ข้อมูลที่นำเสนอไม่ใช่คำแนะนำทางกฎหมาย ไม่ควรดำเนินการในลักษณะดังกล่าว และอาจไม่เป็นปัจจุบัน โปรดติดต่อที่ปรึกษากฎหมายในพื้นที่ของคุณเพื่อเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกฎหมายการลาในประเทศของคุณ